پدال / ریبون
خصوصیات پدال و ریبون
میکسر افقی که در کارخانجات خوراک دام استفاده میشود، یک دستگاه مهم در فرآیند تولید خوراک دام است که برای مخلوط کردن مواد مختلف مورد استفاده قرار میگیرد. این میکسرها دارای ساختاری افقی هستند، به این معنا که محفظهی آنها در حالت افقی قرار دارد. مواد مختلف خوراکی از یک سر وارد میشوند و توسط شافتها و پرههای مخلوطکننده درون محفظه به دقت مخلوط میشوند. این پرهها و شافتها به وسیلهی موتورهای قدرتمند حرکت میکنند که مواد را با سرعت و کارآیی بالا مخلوط میکنند. هدف از استفاده از میکسرهای افقی در کارخانجات خوراک دام، تضمین این است که تمامی مواد مخلوط شده و به یکنواختی لازم برای تولید خوراک دام برسند. این دستگاهها معمولاً دارای سیستمهای کنترلی هستند که امکان تنظیم سرعت و مدت زمان مخلوط کردن را به کاربر میدهند، تا مطابق با نیازهای مختلف تولید، مواد بهینهسازی شوند. استفاده از میکسرهای افقی در کارخانجات خوراک دام کیفیت و یکنواختی محصولات تولیدی را افزایش میدهد و همچنین به افزایش بهرهوری و کاهش هزینههای تولید کمک میکند.
ریبون:
ریبون ها نسبت به پدال ها مقاومت بیشتری در برابر فرسایش دارند. چون بعد از بارگیری سرتاسر محیط داخلی ریبون ها درگیر می شود، مقاومت در برابر فرسایش یکی از نکات کلیدی در میکسرهای ریبونی است.
باید بصورت ماهانه میکسر را از نظر ساییدگی، مورد بررسی قرار داد. تیغه های ریبون نسبت به شکستگی حساس اند بخصوص در زمانی که از سطوح بالای مواد معدنی و مایعات در جیره استفاده شود. شکل آنها به گونه ای است که لبه برجسته ریبون تمیز مانده اما سطح پشتی و شافت مرکزی ریبون مرتباً نیاز به تمیز شدن دارند بخصوص اگر مایعات به میکسر اضافه شود.
پدال :
پدال نسبت به فرسایش بسیار حساس است. به دلیل مقاومت و تماس مستقیم هر کدام از پدا ل ها در داخل توده خوراک میزان ساییدگی افزایش می یابد. ساییدگی در ریبون بدلیل چرخش ثابت لبه با توده خوراک بوجود می آید اما پدال چرخش آزاد و تماس ثابتی با اجزای ساینده خوراک ندارد.
پدال ها را ماهانه از نظر ساییدگی بازرسی کرده و در صورت نیاز عوض کنید. از فواید میکسرهای پدالی می توان به تعویض جداگانه پدال ها اشاره کرد در حالیکه در میکسر های ریبونی باید کل ریبون برداشته شود. پدال در چند قسمت فرسایش بیشتری می یابد، محل های فرسایش یافته، با توجه به نوع ساخت و مدل میکسر متفاوت است.
فاصله بین المنت میکس و بدنه میکسر از موارد مهم و تعیین کننده در فرسایش المنت های میکسر است. اگر این فاصله زیاد باشد کیفیت میکس را تحت تاثیر قرار خواهد داد. با فرسایش بخش مرکزی در عرض پدال، بخش های کناری نیز شروع به فرسایش کرده و راس و بخصوص کناره های پدال، شکل منحنی به خود می گیرند. در این شرایط فاصله بین بدنه و پدال میکسر غیر طبیعی شده و اختلاط خوراک کاهش خواهد یافت. اندازه گیری فاصله بدنه و انتهای راس می تواند در رفع این مسئله کمک کند.
در استفاده از پدال یا ریبون بحث های زیادی وجود دارد. نکته بسیار مهم حرکت همزمان توالی ریبون یا پدال است. در ابتدا در میکسر های افقی از پدال استفاده می شد. همانطور که گفته شد پدال صفحاتی است که توسط شافت های ثانویه، عمود بر شافت مرکزی قرار گرفته اند. پدال اجزای خوراک را به طرف بالا حرکت داده و شرایط اختلاط را فراهم می کند. در عوض ریبون ها بشکل مارپیچ و پشت سرهم قرار گرفته و به شافت مرکزی متصل شدند. ریبون اجزای خوراکی را با کشیدن و هل دادن در طول میکسر با هم مخلوط می کند.
به نظر می رسد طرح ریبونی نسبت به پدالی مناسب تر باشد به این دلیل که در مدل ریبونی مخلوط اجزای خوراک در محفظه داخلی بچ به جلوحرکت داده می شوند اما در میکسرهای پدالی، صفحات پدال، خوراک را فقط در محل خود حرکت داده در نتیجه نقاط مرده بوجود می آید. نقاط مرده در میکسر نقاطی هستند که اختلاطی در آنجا اتفاق نمی افتد. با افزایش تعداد نقاط مرده باید تغییراتی در روش میکس (چرخه میکس/ مدت زمان) ایجاد کرد، در غیر اینصورت راندمان دستگاه به شدت افت خواهد کرد.
میکسر پدالی
میکسر ریبونی